مقایسه روغن های معدنی با سموم رایج برای کنترل مینوز مرکبات phyllocnistis citrella و مقایسه اثر دو نوع مدیریت آفات مرکبات بر فعالیت این آفت

مینوز مرکبات phyllocnistis citrella stianton بومی شرق آسیا بوده و در حال حاضر یکی از مهمترین آفات در خزانه ها و باغ های تازه احداث شده مرکبات شمال کشور می باشد. در این پژوهش اثر 3 نوع روغن معدنی و ترکیب آبامکتین با روغن معدنی برای کنترل p.citrella با حشره کش های وسیع الطیف دورسبان و کنفیدر در 2 باغ مرکبات واقع در استان مازندران با یکدیگر مقایسه شدند. بین غلظت های متفاوت روغن های معدنی، اختلاف در تعداد تونل های بوجود آمده و تعداد لاروهای زنده به ازای هر برگ نمونه برداری شده 5 روز بعد از 3 مرحله روغن پاشی به فاصله 5 روز از یکدیگر مشاهده شد. تعداد لاروهای زنده در برگ های درختانی که با روغن معدنی ec با غلظت بیش از %65/0 تیمار شده بودند تقریباً معادل حشره کش های کنفیدر و دورسبان بوده و اختلاف معنی داری نداشتند. ترکیب آبامکتین بعلاوه روغن معدنی ec با غلظت 500 میلی لیتر در یکصد لیتر آب سبب بیشترین میزان کنترل و کاهش جمعیت لارو مینوز مرکبات به نسبت 85 درصد شد. سایر روغن های معدنی و روغن معدنی ec با غلظت های ? %65/0 سبب کاهش جمعیت و خسارت آفت شدند، اما میزان کنترل با کاهش غلظت کمتر می شد. هیچگونه علائم گیاهسوزی در تیمارهای روغن معدنی در طی این پژوهش مشاهده نشد. در ادامه به منظور ارزیابی اثر آفت کش های سنتتیک بر فعالیت phyllocnistis citrella در باغ های مرکبات استان مازندران، دو منطقه کله بست و مقری کلا در نظر گرفته شد، که در هر منطقه دو باغ مرکبات هرکدام به مساحت بیش از یک هکتار انتخاب شد. کنترل آفات یک باغ در هر منطقه طبق روش رایج، از آفت کش های سنتتیک و در دو باغ دیگر به مدت سه سال متوالی فقط از روغن های معدنی استفاده شد. پانزده درخت در هر باغ علامتگذاری و به مدت دو سال هنگام طغیان آفت به فاصله 15 روز از برگ های جوان نمونه برداری و تعداد لاروهای زنده و شفیره شمارش شد. با مقایسه میانگین داده های بدست آمده مشاهده شد که تعداد لاروهای زنده به ازای هر برگ در تمام تاریخ های نمونه برداری در باغ سمپاشی بطور معنی داری بیشتر از باغ روغن پاشی در هر دو منطقه بود (05/0>p)، به استثنای یک تاریخ نمونه برداری (522/0 = p). تعداد شفیره های شمارش شده به ازای هر برگ در منطقه کله بست در تمام تاریخ های نمونه برداری در باغ سمپاشی بطور معنی داری بیشتر از باغ روغن پاشی بود به استثنای دو مرحله نمونه برداری که اختلاف معنی دار نبود (17/0 = p). تعداد شفیره ها به ازای هر برگ در منطقه مقری کلا در باغ های روغن پاشی نسبت به باغ های سمپاشی شده بطور معنی داری بیشتر بود(05/0 > p).